De stichting Hope for Girls

verzusteren met de ouders van de meisjes
 
 

Halfweg december 2005 werd door een vriendengroep rond journaliste Annemie Struyf en fotografe Lieve Blancquaert, besloten om een Private Stichting op te richten die fondsen wil verwerven voor de aankoop van grond, de bouw van een weeshuisje en de opstartkosten van de uitbouw van een lokaal netwerk in de streek van Kabondo.

De oprichtingsakte werd ondertekend op 5 januari 2006; het ondernemingsnummer is 878.447.935. Een uittreksel van de statuten en de samenstelling van de raad van bestuur is bekendgemaakt in de bijlagen van het Belgisch Staatsblad.

In 2014 veranderde de Stichting van naam: Hope for Girls. Sindsdien ligt de focus op de strijd tegen vrouwelijke genitale verminking in Kenia.

Vandaag zijn we met drie mensen in het bestuur: Michel Vanholder, Monique Van Nieuwerburgh, Annemie Struyf.

 

Blijf van mijn lijfje – Hope for Girls

“Blijf van mijn lijfje” is de focus van  Hope for Girls. In Kuria, de meest zuidelijke provincie van Kenia, leiden Tobias en Amina een vluchthuis- en onderwijsproject tegen genitale verminking van jonge meisjes. Dit kleinschalige project wordt geleid door een fantastisch echtpaar: schoolhoofd Tobias en zijn vrouw Amina. Inzake genitale verminking van vrouwen en meisjes heeft Kenia op wereldvlak een “redelijk goede” reputatie. Want: al 20 jaar lang is er een wettelijk verbod op deze besnijdenispraktijk. Maar de dagelijkse realiteit ziet er heel anders uit dan de officiële cijfers. Genitale verminking van – vaak zeer jonge meisjes – gebeurt in Kenia nu illegaal, en bovendien op onrustwekkend grote schaal. Als Kenia met zijn uitstekende reputatie het al zo slecht doet, wijst alles in de richting dat vrouwenverminking over het hele Afrikaanse continent nog massaal wordt uitgevoerd. Immigratiestromen importeren deze verminkingspraktijken bovendien naar Europa. In de zuidelijke provincie Kuria worden praktisch àlle meisjes besneden ondanks het wettelijke verbod.

Hier vechten schoolhoofd Tobias en zijn vrouw Amina een dappere strijd. Want de besnijdenis van een meisje leidt in dit gebied meteen tot het stopzetten van onderwijs, onmiddellijke uithuwelijking, gezondheidsproblemen, verhoogde risico’s bij zwangerschap en bevalling, risicoverhoging op besmetting met hiv/aids. In hun school hebben Tobias en Amina een schuiloord – vluchthuis – gecreëerd voor jonge meisjes die aan de genitale verminking willen ontsnappen. Het initiatief van Tobias en Amina is hartverwarmend, maar ook degelijk onderbouwd. Naast het vluchthuis werken ze rond:

Hope for Girls heeft een onderwijsprogramma opgestart, waarmee we jonge meisjes de kans geven om naar school te gaan, te studeren en uiteindelijk economische zelfstandigheid te bereiken.  Zo wordt studeren een volwaardig alternatief voor de besnijdenis.