Met een kop sterke koffie zit in in de trein, en open ik mijn mailbox.
Het eerste bericht dat ik vind, snijdt mijn adem af.
Het is een mail van Tobias en Amina, mijn goeie vrienden uit Kenia.

” Dear Annemie,
Vandaag, maandag 17 november, starten hier de massabesnijdenissen opnieuw!
Heel Kuria  ( streek in Kenia ) viert feest, behalve wij, en de duizenden meisjes die hier de volgende dagen en weken opnieuw besneden zullen worden!”
Intussen hebben we al 57 meisjes in ons vluchthuis.
Toen jij hier was, twee jaar geleden, waren ze maar met 15.
Hun aantal stijgt elk jaar, wat natuurlijk een zeer goeie zaak is.

Deze 57 meisjes zijn de laatste dagen van huis weggelopen, naar ons toevluchtsoord , om zo aan de gruwelijke besnijdenis te ontsnappen.
Deze prachtige jonge vrouwen, tussen 6 en 16 jaar, zullen hier enkele weken ondergedoken blijven, zolang de besnijdenisceremonies duren.
Om hun veiligheid te garanderen hebben wij twee politiemannen ingehuurd om het vluchthuis te bewaken .
Want de veiligheid van onze meisjes staat elke dag op het spel.
Aan de ene kant zijn er de krijgers die, opgehitst door drugs en adrenaline, maar al te graag onze meisjes met geweld naar de besnijdenisceremonie willen ontvoeren.
Aan de andere kant zijn er de ouders, die vaak met woede vaststellen dat hun dochter ontsnapt is. Want je weet intussen, een dochter die niet besneden is, betekent: geen huwelijkskandidaten, en dus ook geen bruidsschat.”

Het vluchthuis van Tobias is een zusterproject van Hopeforkabondo .
Met steun uit Vlaanderen kunnen Tobias en Amina elk haar opnieuw meer meisjes redden.
Wat doen ze precies ?
– meisjes opvangen tijdens de periode van de besnijdenissen
– sensibiliseren tegen genitale verminking van meisjes in de Kuria streek
– onderwijs bieden aan meisjes .
Want onderwijs is de enige manier om de gruwelijke traditie van de genitale verminking te doorbreken.