Ontstaan

In september 2004 trokken journaliste Annemie Struyf en fotografe Lieve Blancquaert naar Kenia voor de voorbereiding van hun boek “Mijn status in positief”. 
Het begon met een eenvoudig idee: een boek over gewone mensen, in Europa en Afrika, allemaal seropositief. Tijdens deze reis ontmoette Annemie de kleine vondeling Hope.

In 2004 adopteerde Annemie Struyf Hope. “Voor het eerst, na al die verre reizen, was ik niet meer in staat mij zomaar om te draaien en naar huis te gaan. Om een lang en ingewikkeld verhaal in enkele woorden samen te vatten: Hope, een zwart meisje van 14 maanden, heeft mij verrast en verleid.”

Een jaar na de adoptie van haar dochter Hope ging Annemie op zoek naar de Keniaanse roots van het meisje. Deze zoektocht resulteerde in de ontroerende tv-reeks “De Moeder van mijn Dochter”(2006). Dit aangrijpende verhaal vertelde niet alleen het verhaal van Hope, maar ook het grotere verhaal van de miljoenen weeskinderen in Afrika.

In 2006 richtte Annemie samen met enkele vrienden een stichting op.

In 2012 trokken Annemie en Monique naar Kuria, een afgelegen streek in Kenia waar 99% van alle meisjes en vrouwen besneden worden. Hier maakte Annemie twee schokkende, beklijvende reportages over de praktijken van genitale verminking bij jonge meisjes. Beide documentaires werden uitgezonden op VRT1, onder de titel “Blijf van mijn Lijfje”. Deze reportages werden in mei 2015 bekroond met een Golden Nymph Award op het toonaangevende Televisiefestival van Monte Carlo.

In 2013 verscheen ook het boek “Blijf van mijn Lijfje”, door Annemie Struyf en Johanna Laurent. Het beschrijft de ontstellende verhalen van jonge, zwarte meisjes en vrouwen die – ver weg en dichtbij – moeten knokken voor een gelukkig bestaan. Over dromen, inspanningen en verlangens van jonge, zwarte vrouwen in een wereld waar geweld en mishandeling nooit ver weg zijn. Maar ook verhalen over toekomst en hoop.

In 2014 krijgt de Stichting de naam Hope for Girls. De focus ligt voortaan op de stijd tegen vrouwelijke genitale verminking, maar ook en vooral op onderwijskansen voor meisjes om zo de cirkel van armoede te doorbreken. Er ontstaat een vruchtbare samenwerking met schoolhoofd Tobias van de Visa Academy in Kuria, een anti-FGM-school. FGM staat voor: Female Genital Mutilation.

Hope for Girls wordt geleid door vier vrijwillige bestuursleden: Annemie Struyf, Michel Vanholder, Kristin Robeyns en Monique Van Nieuwerburgh. Op vlak van communicatie worden ze bijgestaan door Johanna Laurent.